Με ιδιαίτερη κατάνυξη πραγματοποιήθηκε ο Α΄ Κατανυκτικός Εσπερινός  στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Χοροστατούντος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, Σε κ. Γεροντίου, πλαισιωμένου από  τον Ιερό κλήρο της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως..

Πλήθος πιστών  της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας όπου ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ιεράς Μητροπόλεως να συμπροσευχηθούμε και να αλληλοσυγχωρηθούμε στον πρώτο Κατανυκτικό Εσπερινό,  να λάβουμε την ευχή του Σεπτού  Πνευματικού μας Πατέρα και να διανύσουμε το στάδιο των αρετών.

Ο Σεβασμιώτατος στον λόγο του έκανε αναφορά στην  είσοδο της Αγίας και Μεγάλης τεσσαρακοστής, την  ακρόπολη των αρετών του εορτολογικού μας κύκλου.

Τονίζοντας ότι  ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγνώμης αποτελεί μια ιδιαίτερη και σημαντική ακολουθία στην εκκλησιαστική ζωή της Ορθοδόξου Πίστεως, η οποία προετοιμάζει τους πιστούς για την είσοδο στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή και   έχει ως κύριο σκοπό τη μετάνοια, την εξομολόγηση και τη συγχώρεση,  τα μέσα που χρειάζονται για  τον καθαρισμό της ψυχής πριν από την έναρξη της νηστείας.

Η Σημασία της Συγνώμης και της Μετάνοιας: είναι η αλλαγή της καρδιάς και του νου, η επιστροφή στον Θεό και η συνειδητοποίηση του ανθρώπινου αμαρτωλού χαρακτήρα. Η μετάνοια δεν είναι μόνο μία εξωτερική πράξη, αλλά μια εσωτερική μεταστροφή που οδηγεί στην αναγέννηση του ανθρώπου.

Η συγχώρεση είναι κεντρικό θέμα  διότι Ο Χριστός, μέσα από τη θυσία Του, έδωσε στους πιστούς το παράδειγμα της συγχώρεσης. Ο άνθρωπος καλείται να συγχωρεί τους άλλους, όπως και ο Θεός συγχωρεί εκείνον. Η συγχώρεση δεν είναι απλά μία κοινωνική πράξη, αλλά μια εκδήλωση της αγάπης του Θεού, που επιτρέπει στον πιστό να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον Θεό και τους συνανθρώπους του.

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι μια περίοδος πνευματικής κάθαρσης, η οποία οδηγεί τον πιστό στην προετοιμασία για τη μεγάλη εορτή της Ανάστασης του Χριστού. Η νήψη, η νηστεία και η προσευχή είναι τα κυριότερα μέσα που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη αυτής της πνευματικής ανανέωσης.

Ο κατανυκτικός χαρακτήρας του Εσπερινού αναφέρεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος καλείται να δει την κατάσταση της ψυχής του με τα μάτια της συνείδησης, να αποδεχτεί τα λάθη του και να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό και τον πλησίον. Αυτή η πνευματική διαδικασία είναι επώδυνη και ενδεχομένως δύσκολη, αλλά αναγκαία για την πνευματική αναγέννηση, διότι  προτρέπει τους πιστούς να εξομολογηθούν αμαρτίες και να συγχωρέσουν ο ένας τον άλλον.

Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και με τον πλησίον αποκαθίσταται. δεν είναι απλώς μια θρησκευτική τελετή, αντιπροσωπεύει μια πρόσκληση προς τον πιστό να επαναστατήσει απέναντι στην αμαρτία και να αποδεχτεί την άπειρη αγάπη και συγχώρεση του Θεού.

Μέσα από αυτήν την ακολουθία, ο άνθρωπος καλείται να επαναξιολογήσει τη ζωή του, να καθαρίσει την καρδιά του και να ετοιμαστεί πνευματικά εστιάζοντας στην ειρήνη και τη συγχώρηση κάτι που είναι ουσιώδες για  να «γευτούμε»  την Ανάσταση του Χριστού.

Τέλος ο Ποιμενάρχης μας κάλεσε τους πιστούς να συμμετέχουν ενεργά στις  ακολουθίες ώστε να βιώσουν την πορεία προς το Πάθος αλλά και την Ανάσταση σημειώνοντας ωστόσο πως «Δεν αρκεί η «φυσική παρουσία» αν δεν συνδυάζεται με «ψυχική παρουσία» και συμμετοχή.