ΜΗΝΥΜΑΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝΣΩΤΗΡΙΟΥΕΤΟΥΣ 2011
ΠαντὶτῷπληρώματιτῆςἘκκλησίας

«Εὐφραίνεσθεδίκαιοι, οὐρανοίἀγαλλιᾶσθε∙
σκιρτήσατετὰὄρη, Χριστοῦγεννηθέντος.»

ἈγαπητάτέκναἐνΚυρίῳ,

Ἐνμέσῳτῆςζοφώδουςνυκτὸς, ὅτανψῦχοςπνευματικῆςψυχρότητοςκαὶψηλαφητόνσκότοςἀπαισιοδοξίαςκυριαρχεῖεἰςτὸνκαθημερινόνμαςβίον, εὑρισκόμεθαεἰςὁμοίανθέσινμετὰτοῦΠροφητάνακτοςΔαυΐδ, τὴνὁποίανπεριγράφειεἰςτούςΨαλμούς, ὅτεκατεδιώκετοἀπότούςἐχθρούςαὐτοῦ: «Ἀπώλετοφυγήἀπ’ ἐμοῦκαὶοὔκἐστιὁἐκζητῶντὴνψυχήνμου» (Ψαλμ. ΡΜΑ΄ ). Δὲνὑπάρχειδιέξοδοςδιαφυγῆς. Αἰσθανόμεθαὅτιεἴμεθαπρὸἀδιεξόδουκαὶοὐδεὶςἐνδιαφέρεταιδιὰνὰμᾶςβοηθήσῃ. Ἀλλά, ἀκόμηκαὶἐὰνκύκλῳἡμῶναἱδιέξοδοιεἶναικεκλεισμέναι, δηλαδή, ἐκτῶνἀνθρώπωνδὲνεὑρίσκομενβοήθειαν, ὑπάρχειπάντοτεἡδιέξοδοςπρὸςτὰἄνῳ, ὅθενκαὶσυνεχίζειὁΨαλμωδός: «Ἐκέκραξαπρόςσε, Κύριε· εἶπα· Σύεἰἡἐλπίςμου, μερίςμουεἰἐνγῆζώντων» (Αὐτόθι). ὍθενκαὶἡμεῖςἂςστραφῶμενπρὸςτὸνΘεόνκαὶΣωτῆραἡμῶν, ὅστιςμόνονδύναταινὰβοηθήσῃἡμᾶςεἰςτὴνδυσχερῆθέσινεἰςτὴνὁποίανεὑρισκόμεθα.

Διὰτοῦτο, ἄλλωστεἐνηνθρωπήθηὁΚύριος, εἰςβοήθειανἡμῶν, διόκαὶσήμερονψάλλωμεν: «ἘπεσκέψατοἡμᾶςἐξὕψουςὁΣωτήρἡμῶν», διότιπράγματιἐντῷσπηλαίῳἀνέτειλενὁἭλιοςτῆςΔικαιοσύνηςκαὶἡμεῖς «οἱἐνσκότεικαὶσκιᾷ, εὕρομεντὴνἀλήθειαν», ἤτοιτὴνὁδόντῆςσωτηρίας, καὶεἰςἕτερονσημεῖονπάλιν: «ΤοῦΚυρίουἸησοῦγεννηθέντοςἐκτῆςἁγίαςΠαρθένου, πεφώτισταιτὰσύμπαντα· (…) ὅτιΘεὸςἐνσαρκὶἐφάνη, Σωτὴρτῶνψυχῶνἡμῶν». Χαρμόσυνονλοιπόν, καίφωτεινόνεἶναιτὸμήνυματῆςτοῦΧριστοῦγεννήσεωςκαίπληροῖτὰςψυχάςἡμῶνἐλπίδος, πρᾶγματὸὁποῖονκατ’ ἐξοχήνἔχομενἀνάγκησήμερον.

Διὰτοῦτο, ἂςδοξάσωμεντὸνσήμερονγεννηθένταΒασιλέατοῦσύμπαντοςκαὶἂςδιδαχθῶμενἀπὸτὸπαράδειγματαπεινώσεωςτὸὁποῖονμᾶςδιδάσκει. Ἂςἴδωμενποῦἐγεννήθη, κατὰτὸ «Δεῦτεἴδωμενπιστοί, ποῦἐγεννήθηὁΧριστός·ἀκολουθήσωμενλοιπὸνἔνθαὁδεύειὁἀστήρ, μετὰτῶνΜάγωνἈνατολῆςτῶνΒασιλέων. Ἄγγελοιὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστωςἐκεῖ·ποιμένεςἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴνἐπάξιον·Δόξαἐνὑψίστοιςλέγοντες, τῷσήμερονἐνΣπηλαίῳτεχθέντι, ἐκτῆςΠαρθένουκαὶΘεοτόκου, ἐνΒηθλεὲμτῆςἸουδαίας». Βλέποντεςτὴντοιαύτηνταπείνωσιν, τοῦΔημιουργοῦκαὶκτίστουτῶνἁπάντων, ἂςμετριάσωμενκαὶἡμεῖςτὰςφιλοδοξίαςἡμῶν. ἊςπαραμερίσωμενκάθεπάθοςγεννώμενονἐκτῆςφιλαυτίαςἡμῶνκαὶἂςεὐτρεπίσωμεντὰςκαρδίαςἡμῶνἵναὑποδεχθῶμενκαὶἡμεῖςτὴνἄκτιστονχάρινΑὐτοῦ, διότιαὐτὸςεἶναιὁσκοπόςτῆςὑπάρξεώςμας, νὰφθάσωμενεἰςτὴνθέωσινκαίνὰγίνωμενὅμοιοιτῷΘεῷ: «ἌνθρωποςγίνεταιΘεός, ἵναΘεὸντὸνἈδὰμἀπεργάσηται». Αὕτηεἶναι –ἄλλωστε– ἡεὐδοκίατοῦΘεοῦὅπωςμᾶςἐφανέρωσενὁὕμνοςτῶνἈγγέλων:

«ΔόξαἐνὑψίστοιςΘεῷκαὶἐπὶγῆςεἰρήνη, ἐνἀνθρώποιςεὐδοκία».

Εὐδοκία, ἑρμηνεύεταιὡςτὸ «προηγούμενον» θέληματοῦΘεοῦ. Τὸἀγαθὸν, τέλειονκαὶεὐάρεστονΑὐτοῦθέλημα, αὐτότόὁποῖονπραγματικῶςἐπιθυμεῖὁΘεός, δίχωςτὴνπαρεμβολήνἄλλωνπαραγόντων. Διότιἡπαρεμβολήἄλλωνπαραγόντων, ὅπωςεἶναιτόἰδικόνμαςθέλημα, γίνεταιαἰτίανὰἐνεργῇτὸ «ἑπόμενον» θέλημάτου, τὸὁποῖονκαὶπαραχώρησιςκαλεῖται. Διότι, ἐπίπαραδείγματι, ὁΘεόςθέλεινὰσωθοῦνὅλοιοἱἄνθρωποικαὶνὰἔλθουνεἰςἐπίγνωσινἀληθείας. ΑὐτόεἶναιτόπροηγούμενονΑὐτοῦθέλημα, ἡεὐδοκίαΤου. Ἐπειδήὅμωςἔχειπλάσειτούςἀνθρώπουςἐλευθέρους, ἐάνκάποιοιἀπότούςἀνθρώπουςκάνουνκακήνχρῆσιντῆςἐλευθερίαςτωνκαὶδὲνἐπιθυμοῦντὴνσωτηρίαντων, τότεὁΘεόςπαραχωρεῖ, ἢτοιἐπιτρέπεινὰἐνεργήσῃτὸἰδικόντωνθέλημακαὶνὰμὴσωθοῦν. ὉΘεός, λοιπόνεὐδοκεῖτὴνσωτηρίανἡμῶν, ἀλλάδιὰνὰσωθῶμενπρέπεινὰσυνευδοκῶμενκαὶἡμεῖς. ἩἐνανθρώπησιςτοῦΚυρίουεἶναιἡεὐδοκίαεἰςτὴνὁποίανἀναφέρεταιὁδοξολογητικόςὕμνοςτῶνἈγγέλων. ὉΘεόςἐπίσηςεὐδοκεῖκαὶτὴνσωτηρίανπάντωνἡμῶν.

Ἂςσυνευδοκήσωμεν, λοιπόνκαὶἡμεῖςκαὶἂςσυνεργήσωμενμετὰτοῦΣωτῆροςδιὰνὰἐπιτύχωμεντοῦσκοποῦμας. Ὅθεν, ἐπιδαψιλεύοντεςεἰςὅλουςὑμᾶςτὰςεὐχάςκαίεὐλογίαςτῆςἹερᾶςἡμῶνΣυνόδου, εὐχόμεθαὅπωςὁἐνσπηλαίῳγεννηθεὶςκαὶἐνφάτνῃἀνακλιθεὶςΒασιλεὺςτῆςΔόξηςΧριστόςὁΘεόςἡμῶν, δωρίσῃεἰςπάνταςὑμᾶςτὴνσωτηριώδηχάρινΑὐτοῦκαὶεἰρηνικόντὸννἐονἐνιαυτόνκατὰτὴνΑὐτοῦεὐδοκίαν. Ἀμήν. Γένοιτο.

Ἐνἔτεισωτηρίῳ ,ΒΙA’ τῇ 13ῃ/ 26 ῃΔεκεμβρίου
ΗΙΕΡΑΣΥΝΟΔΟΣ

ὉἈρχιεπίσκοπος
† ὉἈθηνῶνΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

ΤὰΜέλη
† ὉἈττικῆςκαὶΔιαυλείαςΑΚΑΚΙΟΣ
† ὉΘεσσαλονίκηςκαὶΔημητριάδοςΜΑΞΙΜΟΣ
† ὉΛαρίσηςκαίΠλαταμῶνοςΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† ὉΕὐρίπουκαὶΕὐβοίαςΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† ὉἈμερικῆςΠΑΥΛΟΣ
† ὉΠειραιῶςκαὶΣαλαμῖνοςΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† ὉἈττικῆςκαὶΒοιωτίαςΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† ὉΠόρτλαντ & ΔυτικῶνἩνωμένωνΠολιτειῶνΜΩΫΣΗΣ
† ὉΧριστιανουπόλεωςΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† ὉΜαραθῶνοςΦΩΤΙΟΣ
† ὉΒρεσθένηςΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† ὉΘεουπόλεωςΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
† ὉΛόχΛόμoντΣΕΡΓΙΟΣ