Με λαμπρότητα και ιεροπρέπεια τελέστηκε, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Αρχιερατικό Συλλείτουργο, Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου μας κ. Γεροντίου, πλαισιωμένου από τον Ιερό Κλήρο της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως, για τη μνήμη της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, καθώς και για την 26η επέτειο της ανόδου του Σεπτού Ποιμενάρχου μας στο πηδάλιο της Πειραϊκής Εκκλησίας.

Είκοσι έξι χρόνια πλούσιας και καρποφόρας Ποιμαντικής διακονίας, με αγάπη προς τον λαό, αφοσίωση στο θείο θέλημα και σταθερή μαρτυρία της αλήθειας του Ευαγγελίου. Εκφράζουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη προς τον Τριαδικό Θεό, που έταξε τον Σεβασμιώτατο σε αυτή την ιερή και ευλογημένη αποστολή, και αναπέμπουμε θερμές ευχές για μακρά και πνευματικά καρποφόρα πορεία.

Ο Μέγας Βασίλειος διδάσκει ότι «η αρετή δεν συνίσταται μόνο στην πράξη, αλλά πηγάζει από τη διάθεση της καρδιάς». Με έμπνευση από αυτή την αλήθεια, ο Ποιμενάρχης μας δίδαξε και ενέπνευσε την τοπική Εκκλησία σε έργα αγάπης με φλόγα ψυχής και ευσπλαχνία.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας θυμίζει ότι «ο καλός ποιμένας δεν βλέπει το εξωτερικό, αλλά το εσωτερικό». Έτσι και ο Σεβασμιώτατος, με βλέμμα στοργικό και καρδιά αναμμένη από το φως του Χριστού, οδηγεί το ποίμνιό του στην αγάπη του Θεού.

Ο Μέγας Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει ότι «τίποτε δεν υψώνει τόσο την Εκκλησία όσο η ταπείνωση και η αγάπη στη διακονία». Αυτές τις αρετές ενσαρκώνει ο Σεβασμιώτατος και με αυτές επιτελεί το θεάρεστο έργο του, μακριά από κάθε επίδειξη, αλλά με αλήθεια και ουσία.

Πρό της απολύσεως , ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, Αρχιμανδρίτης π. Λουκάς Πόρτο, μετέφερε τις ευχές του Ιερού Κλήρου, κάνοντας ιστορική αναδρομή στα είκοσι έξι χρόνια της ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου, αναφέροντας χαρές και λύπες, τονίζοντας ότι Η Ιερά Μητρόπολη μαρτυρεί καθημερινά τη Χάρη του Θεού· και ευχόμαστε, όπως η καρδιά του Σεβασμιωτάτου  παραμένει αναμμένη με φως θεϊκό, να έχει πολλά ακόμη χρόνια διακονίας και πνευματικής ωφελείας.

Στην αντιφώνησή του, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε πρώτα τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, όχι μόνο για την αρχιερατική του πορεία, αλλά και από τη στιγμή που ενδύθηκε το τίμιο ράσο, και έπειτα τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή λαό, οι οποίοι, ως άλλοι Κυρηναίοι, στέκονται στο πλευρό του και με την αγάπη και τις προσευχές τους στηρίζουν το έργο του.