Την Ε’ Κυριακή του Λουκά, ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Γερόντιος Ιερούργησε  στον Ιερό Ναό του Αγίου Παύλου, Π. Κοκκινιάς Πειραιώς,  με   Συλλειτουργούς  τον  εφημέριο του Ι. Ναού, πρωτοπρεσβύτερο π. Ιωάννη  Μουρίκη, τον  Ιερομόναχο π. Χρυσόστομο  Σίδερη  και τον  διάκονο  π. Μιχαήλ Αντεκελίδη.

Ο Σεβασμιώτατος στην εμπνευσμένη ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων: η παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου, είναι ένας δυνατός καθρέφτης που μας καλεί να δούμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας. Μας δείχνει με καθαρό τρόπο πως ο πλούτος, όταν δεν συνοδεύεται από αγάπη, γίνεται βάρος· και η φτώχεια, όταν υπομένει με πίστη, γίνεται δρόμος προς τη Βασιλεία του Θεού.

Ο πλούσιος της παραβολής δεν καταδικάζεται επειδή είχε αγαθά. Καταδικάζεται επειδή δεν είχε καρδιά. Δεν είδε τον Λάζαρο που ήταν ξαπλωμένος έξω από την πόρτα του. Δεν άκουσε τον στεναγμό του, δεν σπατάλησε ούτε μια ματιά συμπόνιας. Η αδιαφορία του έγινε το μεγαλύτερο σκοτάδι της ζωής του.

Ο Λάζαρος, αντίθετα, δεν είχε τίποτα. Είχε όμως υπομονή, πίστη και ελπίδα στον Θεό. Και αυτό τον ανέβασε «εις τον κόλπον του Αβραάμ».

Η παραβολή αυτή δεν γράφτηκε για να μας φοβίσει, αλλά για να μας ξυπνήσει.

Να βλέπουμε τον αδελφό μας  όχι μόνο με τα μάτια, αλλά και με την καρδιά. Να μοιραζόμαστε  όχι από το περίσσευμα, αλλά από την αγάπη μας. Να ανοίγουμε την πόρτα μας  γιατί ίσως ο Λάζαρος της ζωής μας περιμένει ακριβώς δίπλα μας. Να θυμόμαστε ότι όλα όσα έχουμε είναι δώρα του Θεού και μας τα εμπιστεύεται για να γίνουμε διαχειριστές της αγάπης Του.  Να καλλιεργούμε ήσυχη καρδιά, γεμάτη ταπείνωση και ευσπλαχνία.

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει, οι δυσκολίες αυξάνονται, κι όμως η Εκκλησία μας, μάς υπενθυμίζει πως ο δρόμος της σωτηρίας περνά μέσα από την προσφορά, την καλοσύνη και την ενσυναίσθηση. Ο άνθρωπος που αγαπά δεν μπορεί να χαθεί, γιατί η αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός.

Εύχομαι σε όλους σας να γίνουμε άνθρωποι με ανοιχτή καρδιά, άνθρωποι που αντιλαμβάνονται τις ανάγκες του διπλανού τους, άνθρωποι που με την καθημερινή τους στάση δίνουν μια μικρή μαρτυρία Χριστού. Και ο Κύριος να μας αξιώνει να βαδίζουμε πάντα στο φως Του.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά του προς τον ακούραστο εφημέριο π. Ιωάννη για τις προσεκτικές και απαραίτητες εργασίες συντήρησης των αγιογραφιών του Ναού, οι οποίες αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο τη λατρευτική ομορφιά του χώρου.