Στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πειραιά, την Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, εορτάσαμε με ιδιαίτερη χαρά την ανάμνηση του θαύματος της τρίτης εμφανίσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, κ. Γερόντιος, με συλλειτουργούς τον Αρχιερατικό Επίτροπο της Μητροπόλεως π. Γεώργιο και τον π. Αλέξιο, προσφέροντάς μας πλούσια πνευματική χαρά και πατρική ευλογία.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος μας υπενθύμισε: Η Εκκλησία μας είναι ζωντανή, γιατί ζει και αναπνέει μέσα από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, τις προσευχές των Αγίων και τα θαυμαστά σημεία που ο Θεός αποκαλύπτει στους πιστούς Του. Ένα τέτοιο μεγάλο και φωτεινό σημείο υπήρξε η τρίτη εμφάνιση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου 1925, ανήμερα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, στην Ιερά Μονή  του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στον Υμηττό (Παπάγου).

Εκείνη τη νύχτα, πλήθος πιστών συγκεντρώθηκε για να τιμήσει με ευλάβεια τον Σταυρό του Κυρίου. Ήταν μια εποχή διωγμών και πειρασμών, αλλά ο ουρανός έγινε κήρυκας της αλήθειας: γύρω στις εννέα, φάνηκε επάνω από το μοναστήρι ο Σταυρός, λαμπρός και φωτεινός, να στέκεται ακλόνητος στον ουρανό, φωτίζοντας τις ψυχές των πιστών.

Όλοι τον είδαν: μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί. Δεν ήταν όραμα λίγων· ήταν θαύμα ορατό από χιλιάδες καρδιές, που ενδυναμώθηκαν και πλημμύρισαν από πίστη. Ο Σταυρός έμεινε εκεί μέχρι τα μεσάνυχτα, προσφέροντας φως, παρηγοριά και θάρρος.

Ο  Σταυρός δεν είναι απλώς ένα σύμβολο  είναι η σφραγίδα της πίστης μας, η αλήθεια της Ορθοδοξίας. Ο Χριστός μας θυμίζει ότι ο δρόμος Του περνάει μέσα από τον Σταυρό και ότι χωρίς Σταυρό δεν υπάρχει Ανάσταση.

Ο Σταυρός είναι στήριγμα στους διωγμούς. Εκείνοι που πίστεψαν και διώχθηκαν το 1925, είδαν στον Σταυρό την αγάπη του Χριστού και την ασφάλεια ότι ο Κύριος δεν εγκαταλείπει τα παιδιά Του. Είναι επίσης κάλεσμα σε μετάνοια και ομολογία: να μη ντρεπόμαστε για την πίστη μας, να μην φοβόμαστε τις δυσκολίες, αλλά να ζούμε με θάρρος και αποφασιστικότητα ως αληθινοί Ορθόδοξοι.

Ο Σταυρός δεν έλαμψε μόνο εκείνη τη νύχτα. Λάμπει σε κάθε ψυχή που πιστεύει, που αγωνίζεται, που δεν παζαρεύει την αλήθεια του Χριστού. Ας τον σηκώνουμε με υπομονή και αγάπη, ας τον κάνουμε οδηγό της ζωής μας και δύναμη στις δοκιμασίες μας.

Ας κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη αυτού του θαύματος. Ας έχουμε καθημερινά μπροστά μας τον Σταυρό: όπλο κατά του διαβόλου, ελπίδα στις θλίψεις και φως που ποτέ δεν σβήνει. Όπως λέει η Εκκλησία μας: «Ο Σταυρός φύλαξ πάσης της οικουμένης».

Προ της Απολύσεως, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε και τον Αγιασμό της Κατηχητικής Σχολής, δίνοντας τις πατρικές του ευχές για μια ευλογημένη και καρποφόρα κατηχητική χρονιά τονίζοντας στους μικρούς μαθητές: Ας κρατήσουμε όλοι ζωντανό το μήνυμα του Σταυρού στην καρδιά μας και ας ζούμε με πίστη, ελπίδα και αγάπη.