Με αισθήματα ευγνωμοσύνης και με την πρέπουσα εκκλησιαστική τάξη τελέστηκε  η εορτή Μπροστάρη της Μαρτυρικής μας Εκκλησίας , Αγίου  Χρυσοστόμου του από Φλωρίνης νέου Ομολογητού  κάτωθεν του περικαλλούς Ιερού Ναού Αγίου Κοσμά του Αιτωλού  στο Κερατσίνι.

Αφ’  εσπέρας τελέστηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Προεξάρχοντος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Γεροντίου και Συγχοροστατούντων των Σ εβασμιωτάτων Μητροπολιτών Δημητριάδος κ. Φωτίου, Ωρωπού και Φυλής κ Κυπριανού και των κληρικών της Εκκλησίας

Το Ιερό αναλόγιο πλαισιώθηκε από την Βυζαντινή χορωδία της καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως υπό τη διεύθυνση   του Μουσικολογιωτάτου κ. Αθανασίου Ιωαννίδη.

Πανηγυρικό λόγο από καρδιάς εξεφώνησε ο Σεβασμιώτατος Ωρωπού και Φυλής κ Κυπριανός  καθώς και υμνογράφος της ακολουθίας Του Αγίου,  όπου συνοπτικά σκιαγράφησε το προφίλ του Αγίου  αναφερόμενος σε κάποιες σημαντικές στιγμές της ζωής του, που σφράγισαν την Ουράνια Πορεία του, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι είναι πάρα πολλά αυτά που έχουμε ακόμα να μάθουμε για τον ενάρετο βίο του τα οποία βρίσκονται ακόμα σε χειρόγραφα.

Μετά την ομιλία του Σεβασμιωτάτου και υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Μπάντας ακολούθησε Λιτάνευση της Εικόνος αλλά και του τμήματος του Ιερού Λειψάνου  που είχαν την ευλογία οι πιστοί να προσκυνήσουν.

Τέλος ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, κ Γερόντιος   ευχαρίστησε τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς τους Ιερείς  και τους πιστούς που προσήλθαν ευχόμενος η στάση του Αγίου απέναντι στον Οικουμενισμό να γίνει φάρος στη ζωή μας  και  να διάγουμε ομολογιακά τον βίο μας.

Ανήμερα τελέστηκε  Αρχιερατικό Συλλείτουργο, Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ Γεροντίου, με συλλειτουργούς τους  κληρικούς της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

Στην προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στους Φωτεινούς Αστέρες της Εκκλησίας μας που δέχτηκαν το κάλεσμα και ανιδιοτελώς πρόσφεραν τον εαυτό τους στα χέρια Του Δημιουργού.

Αστέρας φωτεινός και ο  Άγιος Χρυσόστομος όπου σήκωσε στους ώμους του το βάρος της Εκκλησίας μας να την προφυλάξει από τον Οικουμενισμό, με θυσίες , εξορίες και βασάνους που υπέμεινε γι’ αυτήν την Ορθόδοξο Πίστη.

Υπέμεινε την προδοσία των «αδελφών» του και την καταδίκη για ένα και μόνο λόγο : για  μην ισοπεδωθεί και προδοθεί κάθε Ιερό και Όσιο που παραλάβαμε από τους  Πατέρες της Ορθοδόξου  Εκκλησίας μας.

Ακόμα και μέσα από την εξορία που βίωνε, η Φωτεινότητα του γινόταν κήρυγμα και ενίσχυε τον αγώνα, αυτόν τον Άγιο τιμούμε σήμερα και έχουμε μεγάλη ευθύνη, διότι εκείνος χωρίς απολύτως τίποτα, κράτησε το Λάβαρο της  Ορθοδοξίας, εμείς σήμερα κρατούμε την Ομολογία αυτή; Λέμε στον Άγιο θα συνεχίσουμε τον Αγώνα σου; ή  απλώς σκύβουμε το κεφάλι σε κάθε αποδόμηση της Ορθοδόξου διδασκαλίας μας και συχνά πυκνά βγάζουμε  άναρθρες κραυγές ομολογίας, τάχα για να δείξουμε ότι αγωνιζόμαστε, ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και ας κοιτάξουμε τον Άγιο με υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον Αγώνα Του.