ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρός τούς Εὐλαβεστάτους Ἐφημερίους,
τά Ἐκκλησιαστικά Συμβούλια καί τό εὐσεβές πλήρωμα,
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά,

Σήμερα Κυριακή τῆς Τυρινῆς, μᾶς προετοιμάζει ἡ Ἐκκλησία γιά τό στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀρετῶν,  τήν νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς που διανοίγεται  ἔμπροσθέν μας ἀπό αὔριο. Μᾶς ὑπενθυμίζει τόν πρῶτο θρῆνο, τό πρῶτο κλάμα, πού ἔγινε στή γῆ. Ἦταν ὁ θρῆνος τῶν ἐξορισθέντων πρωτοπλάστων, τοῦ Ἀδάμ και της Εὔας, μετά τήν παρακοή καί τήν ἔξωσή τους ἀπό τόν Παράδεισο. Δέν ἐτήρησαν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, πού ἦταν ἡ ἐντολή τῆς νηστείας καί ἔτσι ἔχασαν τόν παράδεισο. Ἀλλοίμονό μου, ἔλεγε ὀδυρόμενος ὁ Ἀδάμ, μία ἐντολή κατεπάτησα τοῦ Δεσπότου καί διά τῆς ὑπερηφανείας μου ἔχασα, στερήθηκα ὅλα τά ἀγαθά, ὅλες τίς δωρεές του.

Εἶναι σπουδαῖα τά ἀποτελέσματα τῆς νηστείας, τρέμουν οἱ δαίμονες, ὅταν αὐτή συνοδεύεται καί ἐνισχύεται ἀπό τήν προσευχή. Τότε ἐκδιώκουμε, κυνηγοῦμε καί μαστιγώνουμε  ἀλύπητα τούς δαίμονες.

«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν, εἰμή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ», Μάρκος Θ΄-29.
Ἔτσι λοιπόν, γιά νά εἶναι ἡ νηστεία μας εὐάρεστη στό Θεό, ποτέ δέν πρέπει νά εἶναι μόνη της. Πρέπει να συνοδεύεται ἀπό ἀρετές φιλανθρωπίας καί ἀπό πνευματικά ἀγωνίσματα.

Ποτέ δέν ὁμιλοῦμε μόνο γιά νηστεία φαγητῶν, ἀλλά γιά νηστεία παθῶν.

Ἡ νηστεία εἶναι ἀφορμή  ἀποχῆς ἀπό τήν ἁμαρτία, στροφή  καί πλησίασμα πρός τόν Θεό. Λέγει καί ὁ Μέγας Βασίλειος, «Ἀληθής νηστεία ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις».  Νά κόψουμε τίς ἁμαρτίες, νά γίνουμε φτωχοί ἀπό ἁμαρτίες. Νά κάνουμε νηστεία μέ μετάνοια.

Μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἄς ἀρχίσουμε νηστεία καθαρή, πραγματική νηστεία, νηστεία θεάρεστη, αὐτήν πού θέλει καί περιμένει ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς. Νηστεία φαγητῶν, νηστεία ἁμαρτιῶν καί παθῶν. Νηστεία πού θά συνοδεύεται ἀπό προσευχή, μετάνοια, ἐλεημοσύνη, ταπείνωση καί συγχωρητικότητα, γιά νά μᾶς ὠφελήσει, γιά νά ἀνοίξει καί γιά μᾶς τήν θύρα τοῦ παραδείσου.

Μετ΄ Εὐχῶν καί Εὐλογιῶν
Ὁ Μητροπολίτης
Ὁ Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος Γερόντιος