Μια ιδιαίτερη ημέρα ξημέρωσε στην Μητρόπολη μας, ημέρα του Οσίου Πατρός Ημών Αντωνίου του Μεγάλου καθηγητή της ερήμου όπου εορτάστηκε σε φορτισμένο κλίμα  με Αρχιερατικό Συλλειτουργό στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Καραβά.

Προεξάρχοντος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Γεροντίου, των Σεβασμιωτάτων Αττικής & Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου και Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου. Απόντος του ενεργητικού εφημερίου πατρός Γρηγορίου, αλλά παρόντος δια του σκηνώματός του, που περίμενε υπομονετικά τις Αρχιερατικές ευχές, εφόδιο στο μεγάλο ταξίδι της αιωνίου ζωής.

Με το  πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε τρισάγιο υπό των Αρχιερέων  υπέρ αναπαύσευως της ψυχής του μακαριστού πατρός Γρηγορίου.

Συντετριμένος ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας αποχαιρέτησε τον εκλεκτό συνεργάτη του,  μεταξύ άλλων,  αναφέρθηκε στην κοινή πορεία και  στον δρόμο της θυσίας υπέρ της Εκκλησίας που συμπορεύθηκαν βιώνοντας μαζί πνευματικές χαρές και λύπες.

Τονίζοντας ότι ννώριζε ότι ο προορισμός του ήταν ο σωματικός θάνατος και αγωνίσθηκε για την ψυχική Ζωή και Ανάσταση. Φεύγει από την Στρατευομένη Εκκλησία και πορεύεται με θάρρος για την Θριαμβέουσα.  Απευθυνόμενος προς τους γονείς του μακαριστού,  τις αδερφές και τους οικείους του, ευχήθηκε ο Πανάγαθος Θεός να τους παρηγορεί και να τους ενισχύει.

Κλίνοντας απευθυνόμενος προς τον μακαριστό του είπε «Σήμερα, είναι η τελευταία φορά που φοράμε στην Λειτουργία τα ίδια άμφια. Καλή ανάπαυση αδερφέ».

Εν συνεχεία σε κλίμα πένθους και βαθιάς συγκινήσεως η τοπική μας Εκκλησία αποχαιρέτισε τον Πρωτοσύγκελό της Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Ταυλάριο , ο οποίος βιάστηκε να ενωθεί με Εκείνον που αγάπησε τόσο πολύ από την παιδική του ηλικία.

Η Εξόδιος Ακολουθία τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Καραβά όπου υπηρέτησε για μια εικοσιπενταετία ως  Ιερατικός Προϊστάμενος, Προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κκ. Καλλινίκου, του Τεθλιμμένου Ποιμενάρχου μας κ. Γεροντίου, των Σεβασμιωτάτων,  Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου, του  Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος και του Ιερού Κλήρου που τόσο αγάπησε και αγαπήθηκε.

Με το πέρας της ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος Αττικής & Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, εξέφρασε καρδιακά λόγια για τον εκλιπών αδελφό μας, εξήρε το έργο του επι σειρά ετών στην Διακονία της Εκκλησίας, την ανιδιοτελή πορεία του για την δόξα της Εκκλησίας .

Μεταξύ άλλων, περιέγραψε μερικά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μακαριστού Αρχιμανδρίτου. Τον χαρακτήρισε συγκεκριμένα, ιστοριοδείφη, διότι αγαπούσε να μαθαίνει περί της ιστορίας της Εκκλησίας μας και δη περί του Ιερού Αγώνος. Αγωνιούσε για την τάξη της Εκκλησίας και την τήρηση του τυπικού. Το εχέμυθο του χαρακτήρος του είχε ως αποτέλεσμα η Εκκλησία μας να τον αναδείξει γραμματέα-πρακτικογράφο της Ιεράς Συνόδου. Χάρη στη συνέπεια του, τιμήθηκε από την Εκκλησία μας, η οποία του ανέθεσε πολλάκις την τελεταρχία διαφόρων εκδηλώσεων.  Άλλο ένα γνώρισμα του, που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, ήταν το γεγονός ότι ό,τι του προσέφεραν οι πιστοί δεν το θεωρούσε δικό του, αλλά της Εκκλησίας.

Απευθυνόμενος στον Σεπτό Ποιμενάρχη μας, εξέφρασε τα συλλυπητήρια του, δεδομένου ότι ο πρώτος και εκλεκτότερος συνεργάτης του στο ποιμαντικό του έργο έφυγε, όδευσε προς τον Κύριο της Δόξης, αφήνοντας πίσω του μεγάλο κενό.

Επίσης ευχήθηκε στον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, σύντομα να βρεθεί κάποιος ισάξιος εργάτης με την αυτή αυταπάρνηση που είχε ο μακαριστός π. Γρηγόριος, κάποιος συγκυρηναίος, για να συνεχίσει και να αναλάβει το έργο που με συνέπεια υπηρέτησε ο μακαριστός.

Εκ μέρους των κληρικών της Μητροπόλεως Πειραιώς, την οποία θυσιαστικώς διηκόνησε ο μακαριστός, εκφώνησε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Πειραιώς, π. Γεώργιος Κοντογιώργης, σκιαγραφόντας την προσωπικότητα και τον τρόπο με τον οποίο ο π. Γρηγόριος εκδήλωσε την αγάπη του στην Εκκλησία και κατάφερε να κερδίσει την αγάπη όλων όσοι είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν. ΒΛΕΠΕ ΕΔΩ

Με το πέρας της ακολουθίας, το σκήνωμα του Μακαριστού Πρωτοσυγκέλου μας  μεταφέρθηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνης Κερατέας, που τόσο αγάπησε και αναστήλωσε.

Εκεί, έλαβαν οι Ιερείς το λείψανο του μακαριστού μεταφέροντας το στο καθολικό της Μονής, ψαλλομένου του Τρισαγίου Ύμνου με ενδιάμεσες δεήσεις υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του.

Εν συνεχεία κλήρος και λαός πορεύθηκαν στο «καινό μνημείο», τοποθετημένο σε σημείο που ο ίδιος είχε υποδείξει, δίπλα στα κυπαρίσσια, έναντι του Ναού της Αγίας Μαρίνης και απέδωσαν το τελευταίο χαίρε.