Με την πρέπουσα λαμπρότητα εορτάστηκε ο Ευαγγελισμός Της Θεοτόκου στον ομώνυμο Πανηγυρίζοντα Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Της στον Καραβά Πειραιώς.

Αφ’ εσπέρας τελέστηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός Προεξάρχοντος  του  Σεπτού  Ποιμενάρχου  μας κ. Γεροντίου και των κληρικών της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.

Με το πέρας του Εσπερινού σχηματίστηκε λιτανευτική πομπή υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Μπάντας του Δήμου Πειραιώς, από νέους και νέες   ενδεδυμένους με παραδοσιακές φορεσιές όπου έφεραν στα χέρια το  εικόνισμα Της Κυρίας Θεοτόκου και  των κληρικών της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως και πλήθος κόσμου που προσήλθαν να τιμήσουν την εορτή.

Την κυριώνυμο ημέρα τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία,  Προεξάρχοντος , του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, κ. Γεροντίου  με συλλειτουργό τον εφημέριο του Ναού  Πρωτοσύγκελο   της καθ ημάς Ι. Μητροπόλεως  Αρχιμανδρίτη  π. Λουκά Πόρτο.

Στην προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:  Με ιδιαίτερη ευλάβεια και συγκίνηση στεκόμαστε σήμερα ενώπιον του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Μητέρας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και Μητέρας όλων ημών των πιστών. Η Παναγία, το Πανάγιο αυτό πρόσωπο της Εκκλησίας μας, κατέχει ξεχωριστή και μοναδική θέση στο σωτηριολογικό  σχέδιο του Θεού.

Η Παναγία γίνεται Κιβωτός της Καινής Διαθήκης, αυτή που φέρει μέσα της τον Λυτρωτή του κόσμου. Δεν είναι απλώς μια αγία γυναίκα, αλλά η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού, όπως καθορίστηκε από την Γ’ Οικουμενική Σύνοδο. Η Εκκλησία μας την προσφωνεί ως “Πλατυτέρα των Ουρανών”, γιατί κράτησε στα σπλάχνα της Αυτόν που δεν χωρά ολόκληρη η δημιουργία.

Η σχέση μας με την Παναγία δεν είναι θεωρητική αλλά ζωντανή και προσωπική. Είναι μεσίτρια και προστάτιδα. Όταν ο πιστός προσεύχεται στην Παναγία, βρίσκει στοργή μητρική και σκέπη ουράνια. Πόσες φορές στις προσευχές μας δεν την επικαλούμαστε με τα γλυκύτατα επίθετα: Παρθένε, Δέσποινα, Κεχαριτωμένη, Μητέρα του Ελέους;

Αλλά ας μην περιοριστούμε μόνο στο να ζητούμε τη μεσιτεία Της. Ας προσπαθήσουμε να μιμηθούμε τις αρετές της: την ταπείνωση, τη σιωπή, την πίστη, την υπομονή στον πόνο. Η ζωή της δεν ήταν εύκολη, αλλά δεν αμφισβήτησε ποτέ τον Θεό. Στεκόταν κάτω από τον Σταυρό και η καρδιά της «διήλθε ρομφαία», όμως δεν εγκατέλειψε.

Ας Την έχουμε πάντοτε πρότυπο στη ζωή μας. Και όταν η καρδιά μας βαραίνει, όταν ο νους μας θολώνει, όταν ο δρόμος φαίνεται σκοτεινός, ας υψώνουμε τα μάτια στην Εικόνα της και ας ψελλίζουμε με πίστη:

“Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.